ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
Μία συνάντηση με έναν άκρως πνευματικό άνθρωπο
(Μιλούσαμε πιο πριν για τα θαύματα)
Μία συνάντηση με έναν άκρως πνευματικό άνθρωπο
(Μιλούσαμε πιο πριν για τα θαύματα)
(...) Για να γίνουν τα θαύματα χρειάζονται οι προϋποθέσεις. Γι’ αυτό και ο Χριστός στο χωριό του δεν έκανε θαύματα πολλά γιατί δεν πηγαίναν πολλοί να τον δούνε. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός ενεργεί και φανερώνει τη δύναμή του εκεί που υπάρχει η διάθεση και η δέηση.
Αυτό που σας λέω, παιδιά μου, είναι πολύ βασικό. Είναι πράγματι πολύ βασικό. Δεν άλλαξε ο Θεός, οι άνθρωποι άλλαξαν. Κάποτε, λένε διάφοροι, οι εικόνες της Παναγίας δάκρυζαν. Δεν άλλαξε λοιπόν, η Παναγία. Εμείς αλλάξαμε. Φοβερό πράγμα!
Αν ρωτήσετε τους παππούδες σας και τις γιαγιάδες σας, θα σας πουν ότι παλιά έκαναν λειτανεία για την ξηρασία και αμέσως έβρεχε! Σήμερα κάνουμε λειτανεία και δε βρέχει. Ποιός άλλαξε; Παλιά έφερναν το λείψανο του αγίου Πολυκάρπου, έκαναν μια εβδομάδα νηστεία και ό,τι κακό υπήρχε εκείνη τη στιγμή, εξαφανιζόταν. Αρρώστια εξαφανιζόταν, ξηρασία αμέσως έφευγε. Χάλασε το λείψανο; Ε; Σάπησε το λείψανο; Όχι. Εμείς σαπήσαμε! Αυτό που σας λέω είναι πολύ βασικό πράγμα. Πολύ βασικό...
- Αυτό όμως πάτερ χρειάζεται πολύ υπομονή και πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο στην εποχή μας. Οι καταβολές δηλαδή και οι καταστάσεις σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολες. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό;
Ναι αλλά ο Θεός είναι δημοκράτης! Μην το ξεχνάς αυτό! Δε γίνεται να σε βιάσει. Δεν πρόκειται να βιάσει την καρδιά μας αν δε θέλουμε.
Εδώ (-σήμερα) το έλεος του Θεού γίνεται πιο πλούσιο. Έτσι; Το λέει και ο Απόστολος Παύλος: «Όπου περισσεύει η αμαρτία, περισσεύει και το έλεος του Θεού» Πολύ αμαρτία, πολύ έλεος. Δηλαδή, σήμερα αν είχαμε τη μισή την πίστη, από συτή που είχε ο παππούς σου και η γιαγιά σου, θα κάναμε 10πλάσια θαύματα! Έτσι είναι...
Το λέει και ο π. Παΐσιος: «Ασθενήσαμε. Ασθένησε και η ψυχή μας, ασθένησε και η πίστη μας» Έτσι είναι... Φοβερό πράγμα αυτό. Για προσέξτε το λίγο...
Το λένε και οι πατέρες της Εκκλησίας: «Δεν έχει ασθενήσει η πίστη μας, αλλά η διάθεσή μας ασθένησε απέναντι στο Θεό. Η διαθεσή μας...
- Πάτερ, έχετε πει και σε μια ομιλία σας ότι σηκωνόμαστε το πρωί, κάνουμε το σταυρό μας και αυτό το θεωρούμε αρκετό. Τι πρέπει δηλαδή να κάνουμε;
Άκουσε... Η προσευχή είναι ο καθρέπτης της ψυχής μας. Έτσι; Δηλαδή ανάλογα με το πόσο προσεύχεται η καρδιά μας, αναλόγως πράττει και ο Θεός. Λειτουργεί η ψυχή μας με βάση το είναι μας.
Θυμάστε το παραμύθι του Αισώπου με τον οδοιπόρο;
Αφού πήρε αρνητική απάντηση, συνέχισε....
Ο Αίσωπος έγραφε πολύ διδακτικά παραμύθια. Πολύ διδακτικά όχι μόνο για τα παιδιά τα μικρά αλλά και για εμάς τους μεγάλους. Να διαβάζετε τον Αίσωπο. Ακούστε τώρα μια ιστορία:
Ήταν ένας οδοιπόρος και περπατούσε μες στο καλοκαίρι και τη ζέστη μόνος του. Αφού είχε περπατήσει πολύ ώρα, ένιωσε πείνα. Κάθησε κάτω από ένα δέντρο να ξεκουραστεί και κοιτάει δίπλα και τι βλέπει; Ένα σωρό καρύδια! Τρελαμένος όπως ήταν από την πείνα, τα έφαγε όλα. Δεν άφησε τίποτα. Μείναν τα τσόφλια. Σκεφτόταν λοιπόν, τι να τα κάνει τα τσόφλια. Α, λέει, υπάρχει και ο Θεός. Γονάτισε, λοιπόν, και τα πρόσφερε θυσία στο Θεό. Και έφυγε έτσι ικανοποιημένος και επειδή έφαγε και επειδή έκανε τη θυσία αυτή προς το Θεό.
Αν, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος είχε στην καρδιά του το Θεό και Τον ζούσε με όλο του το είναι, θα προσευχόταν πρώτα και μετά θα έτρωγε. Αυτός τί έκανε; Έφαγε καλά καλά και μετά λέει: «Τι έμεινε; Α ναι.. Έχω και το Θεό»
Αν αυτός ο άνθρωπος είχε στην καρδιά του ζέστη και ζήλο για το Θεό, το πρώτο πράγμα που θα έκανε θα ήταν να έχει το έλεος Του. Έτσι δεν είναι;
Έτσι, λοιπόν, και εμείς αν έχουμε θερμή πίστη, πρέπει να σηκωνόμαστε από το κρεβάτι πριν από τη συνηθισμένη ώρα. Σηκωνόμαστε 8 η ώρα; Ελατήριο θα σηκωνόμαστε στις 6 η ώρα. Για το Θεό. Δεν το αξίζει; Για μια εκδρομή ξυπνάμε και από τις 5 η ώρα αν λάχει. Για το Θεό;
- Ναι αλλά πάτερ αυτό όταν το κάνουμε δε βλέπουμε αποτελέσματα! Δηλαδή τι πρέπει να γίνει;
Κοίταξε: Το λένε και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας: «Η ψυχή για να τυθασσευτεί θέλει λίγο κόπο παραπάνω» Ο καθένας μας λέει: Δεν προλαβαίνω να κάνω προσευχή. Δεν μπορείς ρε παιδί μου, να αφιερώσεις 5 λεπτά; 5 λεπτά! Να σηκωθείς (πότε σηκώνεσαι; 7; Ωραία, 7 παρά πέντε να σηκωθείς) να κάνεις 4 μετάνοιες, να πεις το Πάτερ ημών, τον 50ο ψαλμό και να πας μετά στη δουλειά σου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ψυχή μας αν το κάνουμε κάθε μέρα. Λίγο σήμερα, λίγο αύριο θα δεις αποτελέσματα στην ψυχή σου.
Και να κάνετε πνευματικές συζητήσεις παιδιά μου. Να διαβάζετε πνευματικά βιβλία. Ο έξω κόσμος δεν έχει τίποτα να σου πει από πνευματικά θέματα.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας ξανά μάς πληροφορούν και μας νουθετούν: «Το σίδερο αν πάει κοντά στη φωτιά πυρώνεται. Αν φύγει μακριά, κρυώνει.» Έτσι είναι και η καρδιά μας και η ψυχή μας. Η φωτιά είναι η προσευχή, η μελέτη της Αγίας Γραφής πάντα με ταπείνωση βέβαια, οι πνευματικές συζητήσεις, η Θεία Λειτουργία. Με αυτά πυρώνεσαι. Αν φύγεις μακριά από εκεί, πάει χάλασε το θέμα.
Ήταν μια φορά σε ένα χωριό ένας παπάς πολύ έξυπνος. Ο κόσμος εκεί δεν πήγαινε στην εκκλησία και πολύ. Έτσι, λοιπόν, μια μέρα και ενώ ήταν επίσκεψη σε ένα σπίτι, χειμώνα εποχή και ενώ του μιλούσε ο οικοδεσπότης για διάφορα θέματα, εκείνος πάει στο τζάκι και παίρνει ένα κάρβουνο, το πάει πιο έξω από το τζάκι και το κοίταγε επίμονα. Του μίλαγε ο άλλος, ο παπάς το κοίταγε συνέχεια. Σε κάποια στιγμή, ο οικοδεσπότης το κατάλαβε και του είπε: «Παπά, το κατάλαβα αυτό που θέλεις να μου πεις.»