Συζήτηση με τον π. Βασίλειο Μπακογιάννη

(...) Για να γίνουν τα θαύματα χρειάζονται οι προϋποθέσεις. Γι’ αυτό και ο Χριστός στο χωριό του δεν έκανε θαύματα πολλά γιατί δεν πηγαίναν πολλοί να τον δούνε. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός ενεργεί και φανερώνει τη δύναμή του εκεί που υπάρχει η διάθεση και η δέηση.

Αυτό που σας λέω, παιδιά μου, είναι πολύ βασικό. Είναι πράγματι πολύ βασικό. Δεν άλλαξε ο Θεός, οι άνθρωποι άλλαξαν. Κάποτε, λένε διάφοροι, οι εικόνες της Παναγίας δάκρυζαν. Δεν άλλαξε λοιπόν, η Παναγία. Εμείς αλλάξαμε. Φοβερό πράγμα!

Αν ρωτήσετε τους παππούδες σας και τις γιαγιάδες σας, θα σας πουν ότι παλιά έκαναν λειτανεία για την ξηρασία και αμέσως έβρεχε! Σήμερα κάνουμε λειτανεία και δε βρέχει. Ποιός άλλαξε; Παλιά έφερναν το λείψανο του αγίου Πολυκάρπου, έκαναν μια εβδομάδα νηστεία και ό,τι κακό υπήρχε εκείνη τη στιγμή, εξαφανιζόταν. Αρρώστια εξαφανιζόταν, ξηρασία αμέσως έφευγε. Χάλασε το λείψανο; Ε; Σάπησε το λείψανο; Όχι. Εμείς σαπήσαμε! Αυτό που σας λέω είναι πολύ βασικό πράγμα. Πολύ βασικό...

Ναι αλλά ο Θεός είναι δημοκράτης! Μην το ξεχνάς αυτό! Δε γίνεται να σε βιάσει. Δεν πρόκειται να βιάσει την καρδιά μας αν δε θέλουμε.

Εδώ (-σήμερα) το έλεος του Θεού γίνεται πιο πλούσιο. Έτσι; Το λέει και ο Απόστολος Παύλος: «Όπου περισσεύει η αμαρτία, περισσεύει και το έλεος του Θεού» Πολύ αμαρτία, πολύ έλεος. Δηλαδή, σήμερα αν είχαμε τη μισή την πίστη, από συτή που είχε ο παππούς σου και η γιαγιά σου, θα κάναμε 10πλάσια θαύματα! Έτσι είναι...

Το λέει και ο π. Παΐσιος: «Ασθενήσαμε. Ασθένησε και η ψυχή μας, ασθένησε και η πίστη μας» Έτσι είναι... Φοβερό πράγμα αυτό. Για προσέξτε το λίγο...

Το λένε και οι πατέρες της Εκκλησίας: «Δεν έχει ασθενήσει η πίστη μας, αλλά η διάθεσή μας ασθένησε απέναντι στο Θεό. Η διαθεσή μας...

- Πάτερ, έχετε πει και σε μια ομιλία σας ότι σηκωνόμαστε το πρωί, κάνουμε το σταυρό μας και αυτό το θεωρούμε αρκετό. Τι πρέπει δηλαδή να κάνουμε;

Άκουσε... Η προσευχή είναι ο καθρέπτης της ψυχής μας. Έτσι; Δηλαδή ανάλογα με το πόσο προσεύχεται η καρδιά μας, αναλόγως πράττει και ο Θεός. Λειτουργεί η ψυχή μας με βάση το είναι μας.

Θυμάστε το παραμύθι του Αισώπου με τον οδοιπόρο;

Αφού πήρε αρνητική απάντηση, συνέχισε....

Ο Αίσωπος έγραφε πολύ διδακτικά παραμύθια. Πολύ διδακτικά όχι μόνο για τα παιδιά τα μικρά αλλά και για εμάς τους μεγάλους. Να διαβάζετε τον Αίσωπο. Ακούστε τώρα μια ιστορία:

Ήταν ένας οδοιπόρος και περπατούσε μες στο καλοκαίρι και τη ζέστη μόνος του. Αφού είχε περπατήσει πολύ ώρα, ένιωσε πείνα. Κάθησε κάτω από ένα δέντρο να ξεκουραστεί και κοιτάει δίπλα και τι βλέπει; Ένα σωρό καρύδια! Τρελαμένος όπως ήταν από την πείνα, τα έφαγε όλα. Δεν άφησε τίποτα. Μείναν τα τσόφλια. Σκεφτόταν λοιπόν, τι να τα κάνει τα τσόφλια. Α, λέει, υπάρχει και ο Θεός. Γονάτισε, λοιπόν, και τα πρόσφερε θυσία στο Θεό. Και έφυγε έτσι ικανοποιημένος και επειδή έφαγε και επειδή έκανε τη θυσία αυτή προς το Θεό.

Αν, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος είχε στην καρδιά του το Θεό και Τον ζούσε με όλο του το είναι, θα προσευχόταν πρώτα και μετά θα έτρωγε. Αυτός τί έκανε; Έφαγε καλά καλά και μετά λέει: «Τι έμεινε; Α ναι.. Έχω και το Θεό»

Αν αυτός ο άνθρωπος είχε στην καρδιά του ζέστη και ζήλο για το Θεό, το πρώτο πράγμα που θα έκανε θα ήταν να έχει το έλεος Του. Έτσι δεν είναι;

Έτσι, λοιπόν, και εμείς αν έχουμε θερμή πίστη, πρέπει να σηκωνόμαστε από το κρεβάτι πριν από τη συνηθισμένη ώρα. Σηκωνόμαστε 8 η ώρα; Ελατήριο θα σηκωνόμαστε στις 6 η ώρα. Για το Θεό. Δεν το αξίζει; Για μια εκδρομή ξυπνάμε και από τις 5 η ώρα αν λάχει. Για το Θεό;

- Ναι αλλά πάτερ αυτό όταν το κάνουμε δε βλέπουμε αποτελέσματα! Δηλαδή τι πρέπει να γίνει;

Κοίταξε: Το λένε και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας: «Η ψυχή για να τυθασσευτεί θέλει λίγο κόπο παραπάνω» Ο καθένας μας λέει: Δεν προλαβαίνω να κάνω προσευχή. Δεν μπορείς ρε παιδί μου, να αφιερώσεις 5 λεπτά; 5 λεπτά! Να σηκωθείς (πότε σηκώνεσαι; 7; Ωραία, 7 παρά πέντε να σηκωθείς) να κάνεις 4 μετάνοιες, να πεις το Πάτερ ημών, τον 50^ο ψαλμό και να πας μετά στη δουλειά σου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ψυχή μας αν το κάνουμε κάθε μέρα. Λίγο σήμερα, λίγο αύριο θα δεις αποτελέσματα στην ψυχή σου.

Και να κάνετε πνευματικές συζητήσεις παιδιά μου. Να διαβάζετε πνευματικά βιβλία. Ο έξω κόσμος δεν έχει τίποτα να σου πει από πνευματικά θέματα.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας ξανά μάς πληροφορούν και μας νουθετούν: «Το σίδερο αν πάει κοντά στη φωτιά πυρώνεται. Αν φύγει μακριά, κρυώνει.» Έτσι είναι και η καρδιά μας και η ψυχή μας. Η φωτιά είναι η προσευχή, η μελέτη της Αγίας Γραφής πάντα με ταπείνωση βέβαια, οι πνευματικές συζητήσεις, η Θεία Λειτουργία. Με αυτά πυρώνεσαι. Αν φύγεις μακριά από εκεί, πάει χάλασε το θέμα.

Ήταν μια φορά σε ένα χωριό ένας παπάς πολύ έξυπνος. Ο κόσμος εκεί δεν πήγαινε στην εκκλησία και πολύ. Έτσι, λοιπόν, μια μέρα και ενώ ήταν επίσκεψη σε ένα σπίτι, χειμώνα εποχή και ενώ του μιλούσε ο οικοδεσπότης για διάφορα θέματα, εκείνος πάει στο τζάκι και παίρνει ένα κάρβουνο, το πάει πιο έξω από το τζάκι και το κοίταγε επίμονα. Του μίλαγε ο άλλος, ο παπάς το κοίταγε συνέχεια. Σε κάποια στιγμή, ο οικοδεσπότης το κατάλαβε και του είπε: «Παπά, το κατάλαβα αυτό που θέλεις να μου πεις.»

(συνέχεια)

Η φωτιά, όπως σας είπα και πιο πριν, είναι η Εκκλησία. Μόλις σιγά σιγά απομονώνεσαι και εσύ αλλάζεις τελείως μέσα σου. Ένα μαύρο κάρβουνο τι να σου πει; Ένας κοσμικός άνθρωπος τι να σου πει που πνευματικά θα σε οφελήσει; Τι να σου πει; Αφού αυτός είναι βουτηγμένος στο σκοτάδι. Δεν έχει να σου πει κάτι.

Είπα πιο πριν, ότι αυτό πρέπει να γίνεται με ταπείνωση της ψυχής! Υπάρχει στη γλώσσα της Εκκλησίας μας, η ταπείνωση της ψυχής που έρχεται συνειδητά! Υπάρχει όμως μια διαφορά.

Κοίταξε να δεις. Και οι άλλοι άνθρωποι αμαρτάνουν. Αλλά εδώ υπάρχει μια τεράστια διαφορά. Όταν ο άνθρωπος συντρίβεται, κάνει προσευχή θερμή και μετά ανεβαίνει πιο ψηλά από εκεί που ήταν πριν. Δηλαδή, η πτώση του γίνεται αφορμή για αναβάσεις πολύ ψηλές. Έπεσε 5 φορές, με μια προσευχή θερμή και με επίγνωση της πτώσης του, ο άνθρωπος ανεβαίνει 10 φορές.

Και οι παπάδες ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Δε βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω. Έτσι; Απλώς όταν πέφτει ένας ιερέας αυτό δε γίνεται αφορμή για αναβάσεις. Έτσι δεν είναι; Εδώ υπάρχει αυτή η διαφορά. Θέλετε και παράδειγμα; Το πιο τρανταχτό θα σας πω: Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ.

Έκανε μια παρακοή. Ο άγιος επί τρία χρόνια ήταν στην έρημο και προσευχόταν. Γιατί; Γιατί του είπε ο Δεσπότης να τον κάνει ηγούμενο σε ένα μοναστήρι και αρνήθηκε. Μετά συντετρημένος λέει τι κάνω; Αρνήθηκα στο θέλημα της Εκκλησίας; Και συνετρίβει ο άγιος. Και λέει τώρα πώς να συγχωρηθώ; Πώς να μετανοήσω; Αυτός ο άγιος ένιωσε μέσα του μια αλλοίωση.

Για μας τύψεις, γι’ αυτόν αλλοίωση. Πώς να παρακούσω το θέλημα του Θεού, σκέφτηκε ο άγιος. Τρία χρόνια στην έρημο με θερμή προσευχή και ανέβηκε παραπάνω από εκεί που ήταν.

Ο Ιούδας τι έκανε; Επέτρεψε στον εαυτό του να τον κυριεύσει η Δευτέρα φύσις! Για παράδειγμα θα δώσω τις προγαμιαίες σχέσεις.

Λέω σε όλους και σε όλες: «Πώς ένιωσες την πρώτη φορά που το έκανες; Πώς αντέδρασε η καρδιά σου και η συνείδησή σου όταν το έκανες αυτό το πράγμα για πρώτη φορά; Πώς ένιωσες;» Ήσουν ήρεμος ή όχι; Πρώτη φορά τύψεις, τη δεύτερη τύψεις, την τρίτη φορά τύψεις ε την τέταρτη μπήκε το νερό στ’ αυλάκι! Όταν κυριεύσει τον άνθρωπο η δευτέρα φύσις τι να κάνεις μετά;

Γι’ αυτό και λέμε ότι η αρχή είναι το ήμισι του παντός! Κάθε αρχή και δύσκολη. Το ξεκίνημα είναι για όλους πολύ δύσκολο. Μετά αν μπει το νερό στ’ αυλάκι, δεν τρέχει και τίποτα. Γι΄αυτό και μας πληροφορεί αυτή η σοφή παροιμία ότι αν κάνεις την αρχή έχεις φτάσει στη μέση με τη μία.

Ο Σάββας ο Ξηρός, έλεγε στην κατάθεσή του ότι όταν έπιασα το πιστόλι για να σκοτώσω πρώτη φορά το χέρι μου έτρεμε. Έτσι είναι... Μετά μπήκε το νερό στ’ αυλάκι και πάει η δουλειά.

Θέλω να έχετε πάντα στο μυαλό σας κάτι. Ο άνθρωπος δεν είναι γαϊδούρι. Έτσι; Δεν είναι γαϊδούρι. Καταλαβαίνει τα πάντα. Καταλαβαίνει τις κακές του πράξεις. Τουλάχιστον στην αρχή. Αν τυχόν, συνεχίζει και κάνει όλες αυτές τις κακές πράξεις, η δευτέρα φύσις τον καταλαμβάνει και πάει μετά! (...)

Κάπως έτσι τελειώνει η απομαγνητοφώνηση αυτής της υπέροχης συζήτησης που είχαμε. Την επόμενη φορά θα σας την καταγράψουμε όλη.



Απομαγνητοφώνηση – Επιμέλεια: Δ.Σ.

15/01/2009

Πολύ φωτισμένη προσωπικότητα. Όσοι (-ες) δεν ήρθατε χάσατε. Πολύ ωραία ήταν. Να ξαναπάμε. Πάτερ Στυλιανέ, κάποιοι παραστρατούν!
Όποιος έχει κάποιο σχόλιο/παρατήρηση να κάνει δεκτή για συζήτηση.

sakissab έγραψε:Πολύ φωτισμένη προσωπικότητα. Όσοι (-ες) δεν ήρθατε χάσατε. Πολύ ωραία ήταν. Να ξαναπάμε. Όποιος έχει κάποιο σχόλιο/παρατήρηση να κάνει δεκτή για συζήτηση.

Πολύ ωραία μαγνητοφώνηση, αδελφέ Διονύσιε!!! Τι εννοείς όταν λες:

Πάτερ Στυλιανέ, κάποιοι παραστρατούν!

Ότι πηγαίνουμε σε άλλον πνευματικό! Αστιεύομαι έτσι; Δεν το λέω σοβαρά. Απλώς έτσι και λίγο πλακίτσα δεν κάνει κακό! Τα λέμε...Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να ΄σαι καλά.

Πολύ ωραία στημένος ο Διονύσης! Χαλύβδινος!
Ο πατήρ Βασίλειος όντως είναι φωτισμένος άνθρωπος και οι συζητήσεις μαζί του σίγουρα έχουν πολλά να μας δώσουν. Ορίστε, ο Διονύσης εκοπίασε για να το αποδείξει έμπρακτα αυτό!
Και εις άλλες ψυχοφέλημες απομαγνητοφωνήσεις να ευχηθώ αδέρφι!!!

Δε χρειάζεται να με ευχαριστήσει κανείς άλλος. Τον π. Βασίλειο να ευχαριστείτε παιδιά. Καταπληκτικός άνθρωπος με πολύ ταπείνωση...